تبلیغات هر دفعه که برای خودم شمرده شمرده آن 175 شهید را به یاد می برم تا درست تر درک کنم باز دل شوره میگیرم که نکند از کاروانشان جا بمانم . باز با خود کلنجار میروم که حتما منتظرمونن.کاش می شد از مبدا عشق با آن ها بودم تا انتها ی مقصد ایمان وبهشت همراهیشان میکردم تا حداقل مطمئن بشم که الان باهاشونم .
به خودم میگویم : نگاه کن الان پیششونی ... چه سعادتی ...
یکدفعه از خیال بیرون می آیم و باز هم همان دلشوره های قدیمی
سنگر ما مجازیه حقیقی نیست ! اما سنگر های حقیقی منظره شان خوشگل تر است . نگاه میکنم میبینم که ما فقط چهارتا دلنوشته مینویسیم که آنهم شاید بخوانند یا نخوانند ! اما این ها در سنگر های حقیقی به طور 24 ساعته زیر نظر خود خدا بودن . خدا باهاشون بود ، پشتشون بود . دید که چقدر در نماز شب هایشان خدا را صدا میزدند با خدای خودشون راز و نیاز میکردن که : ای خدا وصال تو آرزوی ماست...
خب خدا هم این ها رو دیده و برده پیش خودش دیگه ...
امروز پیام آوران ما از مامن عشق از خته ی کربلایی ها شلمچه به تهران میان تا یکبار دیگه مارو شرمنده خودشون کنن و بگن بعد 30 سال ، شما در قبال دینی که داشتین چیکار کردین ؟
اونوقت جواب من محصل نسل دوم انقلاب چیه؟
امروز میعادگاه ما با شهدای غواص عملیات کربلای 4 میدان بهارستان تهران ساعت 16
یادتون باشه شهدا منتظرن ...
« سنگر اصلی »
